Covid-19 salgını toplumun her kesimini derinden etkilerken bundan en çok zararı yardıma muhtaç vatandaşlar görmeye başladı. Pek çok vatandaş zorunlu ücretsiz izne gönderilirken gündelik işlerle kıt kanaat geçinen vatandaşlar işsiz kaldı. Yaşanan salgının ekonomik boyutları toplumsal bir dayanışmayı ve yardım faaliyetlerini zorunlu hale getirirken yerel yönetimler bu konuda önemli adımlar attı ve ihtiyaç sahiplerine çok hızlı bir şekilde ulaştı. Bandırma’da bu konuda öne çıkan derneklerden biri de Bandırma Muhtarlar Derneği. Dernek Başkanı ve Haydarçavuş Mahallesi Muhtarı Nur Demir Hancıoğlu’nun çağrısı ile pek çok hayırsever vatandaş yardıma koştu ve ellerinden gelen imkanlarla sosyal bir dayanışma örneği gösterdiler. Kısa sürede ihtiyaç sahiplerini tespit edip yardım ulaştıran ekip, evine et girmeyen erzak alamayan vatandaşların yüzünü güldürdü. Pek çok hayırsever vatandaş, bu gariban vatandaşlarımızın hayır dualarını aldı. Halen yardımda bulunmak için pek çok duyarlı vatandaş Nur Demir Hancıoğlu ve ekibinin kapısını çalarken geçtiğimiz gün ani bir kararla tüm yardım faaliyetleri sonlandırıldı.
Nur Demir Hancıoğlu sosyal medya üzerinden yaptığı açıklamada; ” Sevgili Bandırmalılar, Başlatmış olduğumuz iyilik hareketini bugün itibariyle sonlandırmış bulunuyoruz. Bu zamana kadar siz değerli dostlarımızın bizlere verdiği destekler için teşekkür ederiz. Destek vermek isteyen dostlarımızın devlet kurumları ile iletişime geçip bağışlarını devletin belirlediği kurumlara yapması gerekmektedir. Sağlıkla kalın…” sözleri ile yardım faaliyetlerini sonlandırdıklarını duyurdu.
Şimdi akıllarda kalan soru kim yada kimler bu yardım faaliyetlerinden rahatsızlık duyup halkın dayanışmasından korktu. Belediyelere uygulanan yardım toplama yasağından acaba muhtarlıklar da mı nasibini aldı. Vatandaş ise birilerinin yardım faaliyetlerini kendine mal etmeye çalışıp bunu propaganda aracı ve siyaset malzemesi yapmaya çalışmasına tepkili. Yardım faaliyetlerinin; biz bize yetecekken biz size yeteriz mantığına dönüşmesi ve yardımın tekelleştirilmeye çalışılması toplum vicdanında yer bulmuyor. Halen devlet imkanlarının toplumun her bireyine ulaşma imkanı yokken birilerine el ayak çektirmek ihtiyaç sahiplerini zor durumda bıraktı.
